czwartek, 21 marca 2013

Czasami paraliżuje was strach ???/
bo mnie tak . czego się boicie siła nadprzyrodzonych jakichś ludzi rozmowy z daną osobą ochszanu od kogoś ???/ oto specjalnie dla was definicja strachu :D 


Strach – jedna z podstawowych cech pierwotnych (nie tylko ludzka) mających swe źródło w instynkcie przetrwania. Stan silnegoemocjonalnego napięcia, pojawiający się w sytuacjach realnego zagrożenia, naturalną reakcją organizmu jest np odruch silnego napięcia mięśni a w konsekwencji ucieczka lub walka. Spowodowany jest zdolnością zapamiętywania i kojarzenia podobnych sytuacji (podobna sytuacja w przeszłości miała groźny skutek) oraz w przypadku ludzi z umiejętnością abstrakcyjnego myślenia (z mojej decyzji wyniknie sytuacja która spowoduje groźny skutek). Nierozerwalnie związany z przyszłością (odstęp czasowy jest nieistotny) gdyż zdarzenia z przeszłości odczuwamy inaczej (żal po jakiejś stracie) a jeszcze inaczej teraźniejsze (ból sprawia nam cierpienie). Straty lub bólu mającego nadejść możemy się bać (odczuwamy przed nimi strach). Strach może mieć skutek pozytywny gdy efektem jest ochrona nas lub naszego interesu albo negatywny gdy powstrzymuje nas przed konsekwentnym dążeniem do celu. Jest subiektywny gdyż ten sam spodziewany skutek nie zawsze i nie u wszystkich spowoduje poczucie zagrożenia.
Psychopatologia odróżnia strach od lęku, którego obiekt jest zawsze irracjonalny.
Strach nie wiąże się z odczuwaniem sytuacji jako niebezpiecznej, ale źródło tej reakcji stanowi aktualny, określony stan organizmu. Szybko wygasa jeżeli po wystąpieniu bodźca, który go wywołał, nie ma przykrych skutków jego działania. Wtedy reakcja zanika, a organizm przystosowuje się do zaistniałej sytuacji. W sytuacji, kiedy szkodliwe działanie bodźca trwa, przeżycie strachu rozwija się i nasila.
W przypadku bardzo silnego strachu jako element przygotowania do ucieczki może nastąpić nieświadome wypróżnienie. Celem takiejreakcji fizjologicznej jest zmniejszenie ciężaru ciała, aby ułatwić ucieczkę. Innym przejawem pełnej mobilizacji organizmu jest napięcie wszystkich mięśni. Przejawem może być uniesienie się włosów na głowie człowieka, co jest analogią do jeżenia się sierści u zwierząt.
hej dziś dzień wagarowicza. Siedze w domu i oglądam filmy. wy jakie filmy lubicie najbardziej ??? romantyczne komedie dramaty horrory familijne ??/
ja komedie i romantyczne więc dla was mam film 3 metry nad niebem...
ulubiony film ??? śmiało piszcie na karolkagrodkowska@gmail.com


środa, 20 marca 2013


postheadericon Jak zrobić pisankę z balona?

jak-zrobic-pisanke-na-balonieJak powszechnie wiadomo, jednym z podstawowych symboli wielkanocnych, jestjajko. Traktowane jako metafora życia, stanowi nieodłączny element wielkanocnych święconek. Obecne jest także na świątecznych stołach. To samo jajko, pełni też funkcję ozdoby świątecznej, bez której trudno wyobrazić sobie prawdziwie wielkanocną atmosferę. Pisanki – bo o nich mowa – mogą przybrać bardzo różną postać. Możemy nabyć gotowe ozdoby tego typu, lubprzygotować je samodzielnie. Read the rest of this entry »

postheadericon Jak zrobić kurczaka metodą quilling?

Jak zrobić kurczaka metodą quillingKiedy zbliżają się Święta Wielkanocne zabieramy się za tworzenie dekoracji i wysyłanie życzeń. Jednym z ciekawych pomysłów na stworzenie ozdób wielkanocnych jest skorzystanie z techniki quilling. Polega ona na odpowiednim zwijaniu, formowaniu i sklejaniu pasków papieru. Efekty są bardzo ładne. Opanowanie quilingu nie jest specjalnie skomplikowane. Wymaga pewnej zręczności i praktyki. Trzeba też poświęcić na to odpowiednią ilość czasu. Najpierw jednak trzeba się zastanowić co chcemy zrobić i przygotować pod tym kątem właściwe kolory papieru. Read the rest of this entry »

postheadericon Jak samemu zrobić dekoracje wielkanocne?

ozdoby-wielkanocne-krok-po-krokuKiedy zbliża się Wielkanoc zastanawiamy się nad wystrojem naszego domu czy mieszkania. Jeśli mamy na to czas i ochotę, to najlepiej zrobić dekoracje świąteczne własnoręcznie. Najpierw trzeba się tylko zastanowić co chcemy wykonać oraz co na pewno będziemy umieli zrobić. Oczywiście nie można zbyt łatwo rezygnować z nieco bardziej skomplikowanych pomysłów, bo jeśli uda się je zrealizować, to przyniesie nam to sporą satysfakcję, a dom będzie pięknie i oryginalnie przystrojony.
Pisanki Redakcji oFeminin.pl - galeria zdjęć!
Zobacz, co Twoi znajomi czytali w ofeminin.pl!

 Zdjęcie 13/13 
Jak zrobić pisanki wielkanocne
 ◄ 

To ci się przyda


Jak zrobić pisanki wielkanocne?

Przygotowując pisanki wielkanocne możesz korzystać z gotowych produktów do dekroracji jajek. Zachęcamy także do eksperymentowania ze wszystkim, co masz pod ręką - ulubionymi lakierami do paznokci (wtedy jajko nie będzie jednak jadalne), czy też drobiazgami z pasmanterii.

1. Pisanka zawinięta w złotko i czerwoną wstążkę © Image Source/Jupiterimages
2. Pisanka w różowej folii aluminiowej przewiązana różową wstążką, © George Doyle/Jupiterimages
3. Brokat w buteleczce, 24 zł za 6 sztuk, stoklasa.pl
4. Farbki do pisanek (kupisz w każdym supermarkecie) © Crystal Cartier Photography/Jupiterimages
5. Cekiny owalne, złote, 1,50 zł, bazardekoracji.pl
6. Klej przeznaczony do serwetek i papieru decoupage, 21 zł, www.decoupage.art.pl

wystarczą zwykłe ładnie ozdobione pisanki i już stroik gotowy !! ;D
http://www.garnek.pl/forum/ozdoby-wielkanocne/?p=3 tu też macie kilka pomysłów ;D





narzie 73 % odpowiadających na moje poprzednie pytanie powiedziało nie ...!!!
byłam zaskoczona. 27 % tak..
nie chodzicie na wagary czemu ???
zrobiłam ankiete i okazło się ,że  jest za zimno, czy u was też jest śnieg ??? u mnie już topnieje...

Skacze zajączek po lesie
I życzenia Tobie niesiePrzez pisanki przeskakujeALLELUJA wykrzykujePo czym znika w długich susachCały mokry od dyngusa

takie tam życzenia na Wielkanoc znalazłam na necie, możecie użyć... ;D
no właśnie niedługo Wielkanoc... poszperam w necie i znajdę wam parę stroików do zrobienia, a tymczasem s poczytajcie co to jest Wielkanoc .... 
skopiowałam z jakiejś strony żeby coś więcej było....
sama nawet nie przeczytałam ;D

Wielkanoc jest najstarszym świętem chrześcijańskim, a od siedemnastu wieków obchodzonym w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca.
Mieści się w przedziale czasowym pomiędzy 22 marca i 25 kwietnia ale nie ma stałej daty, dlatego określane jest jako święto ruchome.
Jak w większości świąt, tak i w tym przeplatają się wątki i symbole różnych epok i kultur, pogańskie, antyczne i chrześcijańskie.
Widać to już w samej nazwie świąt, różnej w różnych kulturach.


Wielka Noc, Wielki Dzień, Zmartwychwstanie, Pascha czy Easter?
Dlaczego Wielka Noc?
Nazwę tego święta, najbardziej typową dla ludów słowiańskich, przyjęliśmy od Czechów wraz z chrześcijaństwem, a nawiązuje ona do cudu zmartwychwstania, który nastąpił nocą.Zapisy w Nowym Testamencie świadczą, że gdy Maria Magdalena przybyła do grobu Jezusa, świat jeszcze pogrążony był w ciemnościach, a kamień zasłaniający wejście do grobu już był odsunięty.Można by też domniemywać, że użyto przenośni, porównując życie Chrystusa do światła oświecającego ludzkość, a śmierć do nocy, która je zgasiła.W niektórych językach słowiańskich święto określa się jako Wielki Dzień, w i innych przyjęto nazwę Zmartwychwstanie.Na świecie znane jest też jako Pascha, od hebrajskiego Pesach, wiosennego Święta Przaśników upamiętniającego wyjście Żydów z Egiptu, obchodzonego w pełnię księżyca, w czasie którego na ofiarę przeznaczano jednoroczne baranki.Jako Hebrajczyk, obchodził to święto Chrystus, na nie wraz z uczniami przybył do Jerozolimy i święto Pesach stało się tłem męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa.Czas w którym zdarzenia miały miejsce, zespolił się z czasem równonocy wiosennej i pierwszej wiosennej pełni księżyca.We wszystkich cywilizacjach święta wiązały się cyklem księżycowym, na nim opierał się kalendarz lunarny i podział roku na miesiące, zaczynające się od nowiu. Kult księżyca należy do najstarszych na świecie, rytuały z nim związane wplatały się w kanwę kolejnych wierzeń i religii a jego fazy wytyczały większość wydarzeń.Nadejście wiosny, zwycięsko obejmującej panowanie nad ziemią, świętowane było od wieków we wszystkich kulturach jako najważniejszy okres dla rolnictwa, od którego zależał całoroczny byt.W uroczystościach związanych z nimi występowało wiele magicznych rytuałów mających zapewnić urodzaj i powodzenie w całym nowym roku.Odradzanie się przyrody przypisywano siłom nadprzyrodzonym mającym władzę nad życiem i śmiercią. W większości obrzędów wątki życia i śmierci są nieodłącznie zespolone, a w obchodach świąt wiosennych przewijają się elementy silnie rozpowszechnionego kultu zmarłych, w którym szacunek dla śmierci i zmarłych mieszał się z lękiem, i w którym zawiera się wiara w nieśmiertelność duszy i zmartwychwstanie ciała.Święta zmarłych obchodzono kilkakrotnie w ciągu roku. Słowianie obchodzili je podczas letniego i zimowego przesilenia oraz w czasie równonocny wiosennej i jesiennej.Czas Świąt Wielkanocnych upamiętniających zmartwychwstanie Chrystusa przypada na czas świąt wiosennych i jednego ze świąt zmarłych.
Idea zmartwychwstania i życia wiecznego to stały motyw występujący w wierzeniach wszystkich kultur, niezależnie od epoki i miejsca na Ziemi. Trudno jednoznacznie stwierdzić, czy jego praźródłem była wiedza, czy chęć zapanowania nad lękiem przed nieuniknioną śmiercią, dyktowana instynktem samozachowawczym. Ale jest wszechobecnym wątkiem, który spotkać można w wierzeniach egipskich (Ozyrys, balsamowanie zwłok), perskich i babilońskich, islamskich i w judaizmie (sąd ostateczny), w mitologii staroirańskiej (Zaratusztra), greckiej (Adonis, Attis), hinduizmie (Rama, Kriszna), a w większości łączony jest z przesileniem wiosennym.Równonoc wiosenna od czasów pogańskich była symbolem zwycięstwa życia nad śmiercią, dobra nad złem, w chrześcijaństwie ma podobny wymiar zwycięstwa Chrystusa nad szatanem, zmartwychwstania i życia wiecznego nad śmiercią.
W świecie antycznym na czas równonocy przypadała śmierć Adonisa, kochanka Afrodyty, który zginął rozszarpany przez dzika. Zrozpaczona bogini wybłagała u Zeusa by mógł wiosną powracać na ziemię. Ku czci Adonisa obchodzono tygodniowe święto Adonie, a jego obchody, rozłożone w dniach na czas śmierci, opłakiwania i zmartwychwstania, zdają się pierwowzorem obchodów Świąt Wielkanocnych. Jednym z symboli Adonii były "ogródki Adonisa", naczynia w których wysiewano rośliny o szybkiej wegetacji, z nich wywodzi się wielkanocny zwyczaj wysiewania owsa czy rzeżuchy, w które wstawia się paschalnego baranka, symbol poświęcenia Chrystusa.
W innych językach święto nazwano Ostern, lub Easter (skojarzenie od wschód, w sensie wschodu światła po mrokach nocy), choć etymologię tej ostatniej nazwy przypisuje się również imieniu Eostre (Ostara), celtyckiej i starogermańskiej bogini wiosny, świtu i płodności, władającej jednocześnie światem zmarłych.Ostara występowała w wierzeniach słowiańskich jako Pergrubia. Święto ku jej czci przypadało również w okresie Equinoxu (równonocy wiosennej), zwierzęciem jej poświęconym był zając, symbol płodności a darem ofiarnym jajko, symbol odrodzenia życia.Legenda opowiada, że Ostara znalazła w śniegu rannego ptaka. Aby pomóc mu przetrwać zimę, zmieniła go w zająca. Transformacja nie w pełni się udała, zającowi pozostała tęsknota za lataniem i zdolność znoszenia jajek, ale zdołał przeżyć zimę i z wdzięczności za ocalone życie ozdobił zniesione jajka, malując je na kolorowo i złożył bogini w ofierze.Bogini odwzajemniła się obdarowując go niezwykłą szybkością by nie tęsknił za skrzydłami, a zdolność znoszenia jajek ograniczyła. Od tej pory zając znosi jajka tylko raz do roku, w wigilię pierwszej pełni księżyca po wiosennym przesileniu, ale za to kolorowe.W dniach święta Ostary pomalowane kolorowym barwnikiem jajka ofiarowywano sobie z życzeniami pomyślności.Jajko było też darem ofiarnym dla zmarłych, a zwyczaje ich barwienia wywodzą się ze starożytności.
Święta Wielkanocne przejmując tak wiele z dawnych wierzeń i zwyczajów nie bez podstaw nazywane są świętami wiosennymi. Zmieniło się jednak ich znaczenie.Wiosenne święta od zawsze kojarzyły się z nowym życiem i przesiąknięte kultem płodności w obrządkach zawierały jego elementy. Wyrażały radość życia doczesnego, jego żywiołowość i biologiczny wymiar.Wielkanoc tradycjom świąt wiosennych, obecnym w kulturach wszystkich ludów rolniczych, nadała nowy, ascetyczny wymiar, pozbawiając je podłoża erotycznego, kierując w stronę duchową, przejmując część obrzędów ze świąt zmarłych, wplatając w nie wątki chrześcijańskie i wzbogacając nowymi zwyczajami, kształtowanymi przez kolejne wieki. Święto poprzedzane wydłużającym się okresem wyrzeczeń, rozciągnięte w czasie, przesycone zadumą nad wartością życia i jego celem, przybrało formę pokutną, jakby ludzka radość stanowiła zagrożenie dla dobra i życia wiecznego. Z czasem w efekcie samowolnej pobożności fanatyków ukształtowała się niemal pogarda dla (boskiego przecież) daru życia, określanego "marnością nad marnościami" a trend do cierpiętnictwa jako jedynej drogi zbawienia przesłonił optymizm zwycięstwa nad śmiercią.Dziś obyczaje złagodniały, ale warto pamiętać, że Wielkanoc to święto radości.
boże ale dawnoo nie pisałam.
czy w was siedzą czasem różne osoby, które mają osobowości charakter ??/ Naprzykład w domu jesteśmy inni niż w szkole  na blogu moge powiedzieć wszystko bo i tak mnie nie znacie a wy też tak macie ??/
okaj idziecie jutro na wagary. Żaeby bowiedzieć się ile osób idzie zapytałam o to na zapytaj potem podam wam wyniki mojego pytanie .. odpowiecie ??? http://zapytaj.onet.pl/Category/020,010/2,23910134,Pojdziecie_jutro_na_wagary_.html

wtorek, 19 lutego 2013

Hejka ludzie. !
Wiecie co... dziś myślałam o KSYWACH . Macie ??/
Ksywa to głupota ludzka, urozmaicenie, złośliwość, bo tak jest i już, ktoś na mnie tak powiedział i tak zostało,  skrót imienia, bo imię się nie podoba. Ja myślę że  powody są różne tak jak ksywy. A jaką wy mace ksywę piszcie w kom lub na karolka.g@interia.pl . A co na to mówi Wikipedia ??? ;


Pseudonim ( – indywidualna nazwa danej osoby, inna niż oficjalneimię i nazwisko.
Pseudonim jest stosowany zwykle przy szczególnych okazjach w rozmaitych celach: dla ukrycia swoich oficjalnych personaliów, w celu łatwiejszego zapamiętania danej osoby lub dla podkreślenia jakichś swoistych cech osobowych czy wyglądu danej osoby.
Pseudonim może zostać nadany danej osobie przez grupę, wśród której jest on używany, lub przez samego siebie.
Po raz pierwszy w Polsce pseudonimu użył pod koniec XV wieku Filippo Buonaccorsi podpisując się Callimachus Etruscus,Kallimachus PhilippusCallimacho Romano[1].

Rodzaje pseudonimów[edytuj]

Rozróżnia się następujące rodzaje pseudonimów:
  • Enigmonim – wierszowana zagadka, będąca najczęściej popisem umiejętności poetyckich autora. Rozszyfrowanie zagadki pozwalało na jego identyfikację.
  • Aliofiktonim – fikcyjne nazwisko (często z imieniem) zastępujące nazwisko prawdziwe. 
  • Aliokryptonim – pseudonim złożony z kilku pospolitych wyrazów, pełniących funkcję opisową autora, np. "Anonim wierny Ojczyźnie"
  • Literonim – inicjał imienia i nazwiska pełniący funkcję pseudonimu, np. "D. N." (Daniel Naborowski)[1].
  • Pseudonim artystyczny – stosowany zwykle przez osoby publiczne przy okazji publicznych występów czy też przy podpisywaniu dzieł takich jak książki, utwory muzyczne.
  • Kryptonim – nadawany wyłącznie w celach ukrycia tożsamości osoby, zazwyczaj w przypadku gdy ujawnienie faktycznych personaliów danej osoby może jej lub jej najbliższym wyrządzić szkody. Kryptonimy są stosowane w szpiegostwie, działaniach podziemno-wywrotowych, tajnych działaniach wojskowych itp.
  • Przezwisko – zwykle o odcieniu pejoratywnym, podkreślające jakąś ułomność fizyczną lub psychiczną, nadawane zwykle przez grupę środowiskową i nie akceptowane przez samego zainteresowanego. Przezwisko jest zwykle przejawem niechęci do danej osoby, choć po pewnym czasie może zostać przez zainteresowanego zaakceptowane i stać się jego ksywą.
  • Ksywa – nieformalne, słowo-wytrych, pochodzące z gwary więziennej, które może oznaczać w praktyce wszystkie rodzaje pseudonimu. W węższym znaczeniu jest to pseudonim stosowany w obrębie jednej grupy środowiskowej (np.: wśród kolegów z podwórka). Słowo to jest bardzo popularne w internecie, gdzie wiele rodzajów usług wymusza wybranie sobie jakiegoś pseudonimu
  • Nick – pochodzi od angielskiego nickname i jest stosowane w internecie wymiennie z bardziej swojskim słowem ksywa. Niki są zwykle bardzo krótkie z powodów praktycznych (częste wpisywanie aby zalogować się do wybranej usługi internetowej on-line) i w przypadku popularnych nazw mogą mieć dodane inne znaki, najczęściej litery lub przesadnie długie, aby w nazwie zawrzeć charakter osoby, tu dominują niki z erotycznych serwisów (np. uległy_dla_dominującej)
Ja idę spać bo jutro nie wstanę, wiem że notatka nudna, ale jutro będzie coś leprzega, a poztym nie chciało mi się pisać ... zzz dobranoc !!! -_-

aaa obrazek ;D
Ksywa


no dobranoc !!!